Het jongerenteam van Mid Fryslân 3 is dit seizoen uitgebreid met nieuwe, maar soms iets minder jonge talenten. Op zich geen slechte ontwikkeling, want Janko is druk met basketbal en van Martijn en Lammert is bekend dat zij liever alleen thuis in Akkrum schaken. Uitwedstrijden kennen dus een welkome aanvulling uit de aanwas van nieuwe leden. Ook al omdat het bestaande team aan spelers steeds sterker wordt, staan ze na 3 rondes opeens verrassend bovenaan de 4e klasse van de FSB. En dat terwijl de gemiddelde rating veruit de laagste is van de hele 4e klasse.
In ronde 1 speelde het team thuis tegen Steenwijk 3:
Martijn van Dijk speelde een geweldige aanvalspartij tegen Hans Meinen, een nieuwe speler van Steenwijk. Martijn kwam een vol stuk voor, maar vergat zijn eigen Loper even in veiligheid te brengen. Ook de winst van een 2e stuk zat erin, alleen moet je dan wel zien dat een vervelend zwart Paard op d5 verjaagd kan worden en vervolgens geen velden meer heeft. Martijn koos gewoon voor de aanval en landde met een witte pion op g6 en een Paard op h7 vol in de Koningsstelling. De mat voor Martijn was binnen handbereik, de vraag was alleen waar hij kon winnen. Een witte Dame kwam de aanval versterken, toen opeens bleek dat het zwarte Paard van d5 niet verjaagd was en nu op c2 kon slaan, een vorkje ging prikken tussen Koning en Toren, waarna Martijn nog een verdedigingsfoutje maakte en zelf mat ging. Dat had veel meer verdiend, jammer maar helaas.
Femke speelde op bord 3 een rustige partij tegen Roel Kreulen, waarin weinig verschil was te bespeuren, remise was geen slecht besluit voor beide. Ook Jelmer op bord 2 maakte remise, maar daar was van rust en evenwicht niets te zien. Een Dame tegen diverse stukken, pionnen voordeel in een gekke stelling, er zat van alles in die partij en Jelmer stond zeker niet slecht. Maar toen hij toestemming vroeg voor remise, was dat ook wel een veilige oplossing, het had ook zomaar slecht af kunnen lopen. Tenslotte speelde ons nieuwe talent Jan Lodewijk Boonstra op bord 1. De opening was duidelijk voor hem met materiaalwinst en fraai initiatief. Onoplettendheid maakte van een grote kans opeens stukverlies en toen moest JLB vol aan de bak. Dat hij goed kan schaken, bleek toen wel, want soeverein trok hij alsnog de partij naar zich toe. Een eind uitslag van 2-2 was een prima resultaat.
Ronde 2 was een uitwedstrijd in Wijnjewoude tegen Bakkeveen 3:
En bij een uitwedstrijd geldt dat Martijn en Lammert liever thuis blijven. Tegenvaller was wel dat Jelmer het druk had met schoolwerk en ook verstek moest laten gaan. Dus kwam volop nieuw talent aan bod met Maurice Brenkman, Carlo de Moor en nogmaals Jan Lodewijk Boonstra. Aan bord 1 was JLB snel klaar met snelschaak talent Jack Zeilstra, die een hoog tempo speelde, tal van fouten maakte daarbij en Jan Lodewijk een te gemakkelijke overwinning gunde. Ook Femke Koning haalde een mooi punt binnen, zij speelde tegen de FSB Penningsmeester Siebolt Visser. Eerst 1 pion, even later nog een pion, een instortende stelling aan de kant van Siebolt met een afruil in het voordeel van een Toren naar Femke en we stonden 0 – 2 voor.
Carlo had het op bord 3 niet zo gemakkelijk in zijn eerste externe wedstrijd. Voorzien van een vrachtwagen supporters als Thomas Douma en Geart Jacob de Jong ging Carlo voortvarend van start met een stuk voorsprong. Maar verlies van een Dame was niet de bedoeling en dus moest Carlo vechten voor een goed resultaat, wat na enige aanmoediging vlot leek te verlopen. Een truc leverde Carlo een stuk op, en er had zeker nog meer in gezeten. Ware het niet dat Fons Joorman namens Bakkeveen een mataanval lanceerde die niet te stoppen bleek. Helaas voor Carlo geen punt. Gek genoeg was de langste partij van de avond voor Maurice Brenkman, die lange tijd ijzersterk stand hield, geen fout maakte en stug volhield met zwart tegen de ervaren Simke Terpstra. Maar schaken is een lastig vak en vroeg of laat, in dit geval erg laat, gaat ervaring toch tellen. Langzaam maar zeker zakte de stelling van Maurice in tot hij op het eind van de avond toch moest capituleren. Met weer een 2 – 2 bij 3 invallers zeker weer een goed resultaat, waarbij Mid Fryslân 3 zomaar bovenin de ranglijst verscheen.
En dan ronde 3 thuis een feestje tegen De Hynste Sprong:
Vorig jaar nog een verschil van 60 levensjaren in St. Niek, nu hooguit 50 jaar verschil in Akkrum. Thuis, dus met Lammert en Martijn in de gelederen. Beide heren kregen vooraf een lesje in teamschaken van teamleider a.i. Peter Koning. De partij van Martijn uit ronde 1 werd als voorbeeld gebruikt om aan te geven dat Martijn echt een goede schaker is die zeker punten gaat pakken als hij maar zijn kennis uit Stap 4 en 5 rustig toepast, niet te snel speelt en blijft opletten voor kansen van zijn tegenstander. Lammert zet zijn partijen ook altijd goed op, denkt goed na, en speelt dan lange tijd een goed partij. Maar zo ergens rond 10 uur wil er richting het eindspel nog wel eens een situatie ontstaan dat onze sluwe Vos het toch weggeeft, dus adviseerde Peter om in zo’n situatie remise aan te bieden. Dat extra halfje zou niet alleen de teamwinst kunnen opleveren, maar Lammert ook van de onterecht 0 kunnen afhelpen in Team 3. Zo gezegd, zo gedaan!
Martijn ging als een speer uit de startblokken en vol over de h-lijn met een pion naar de Koningstelling van Hashemie Sediq. Het kostte Martijn wel zijn h-pion, maar de open h-lijn was goud waard. Met een Dame op de g-lijn die recht naar de witte Koning keek, en maar liefst 2 Toren gericht op h3 dreigde Martijn al heel rap mat te gaan geven. Hashemie zag een uitweg door de ongedekte Dame van Martijn aan te vallen, en toen kwam het moment van de waarheid. Zou Martijn de lessen in praktijk brengen, goed nadenken en de winst pakken? Hij keek, zag nog eens, keek nog wat langer, nam zijn tijd, knikte tevreden en pakte met een Toren de pion op h3, een geweldige zet! Hashemie zou direct de Dame van Martijn grijpen, maar zag nog net op tijd dat hij dan op h1 mat zou gaan. Een paar noodgrepen waren verplicht, maar Martijn kwam keihard binnen op h1, verjoeg de witte Koning uit zijn stelling, won en passant een Toren, kon vervolgens de witte Dame in beslag nemen en tenslotte mat geven. Een geweldige partij van Martijn, nu wel met het verdiende resultaat !
Enige hilariteit op bord 4 waar Lammert een wildwest partij speelt, diverse stukken staan in, de afruil is niet altijd correct, maar het blijft toch gelijk in materiaal. Lammert is in vorm, het maakt hem niet veel uit wat er van hem aangevallen is, of dat er een zwarte pion dreigt te promoveren. Als rond 10 uur het stof wat opgetrokken is, ziet teamleider Peter de bui echter al hangen. Een minder goede zet van Lammert wordt niet direct afgestraft, maar het kan fout gaan aflopen. Het afgesproken teken leidt tot een klein overleg met de teamleider die adviseert dat dit nu precies zo’n moment is om remise aan te bieden, misschien dat dat halve punt genoeg is voor teamwinst. Maar nog voor Lammert terug is aan het bord, biedt tegenstander Piet Keestra zelf remise aan. Hij dacht dat Lammert advies kreeg over de partij zelf, maar natuurlijk is dat niet het geval. Na uitleg over de training en de afspraak voor remise blijkt Keestra juist zelf ook zeer ingenomen met remise, een terecht resultaat voor een spannende partij. En zo komt Lammert van de 0 af en team 3 op 1,5 punten.
Het winnende punt wordt gescoord door Jelmer Steenstra op bord 2. Eigenlijk stond Jelmer de hele partij al goed tegen Evert Schaap, al blijft het qua materiaal steeds gelijk. Later op de avond komt er een pion verschil, waarna Jelmer het initiatief pak in de partij en knap afruilt met pionwinst naar een gewonnen stelling. De ver opgeschoven vrij pion van Jelmer is door een zwarte Loper niet meer te stoppen, en als Jelmer dreigt te promoveren, geeft Evert terecht op. De teamwinst is binnen! Alleen op bord 1 speelt Jan Lodewijk Boonstra dan nog. Hij is op het laatste moment gevraagd mee te doen in plaats van de zieke Femke Koning. Na 2 nachtdiensten is de vorm er niet bij JLB tegen Thijs de Jong. Truc na truc komt over de vermoeid ogende JLB heen en ondanks taaie weerstand en blijven zoeken naar kansen, raakt hij zijn 100% score in de 4e klasse kwijt. Maar eigenlijk maakt dat niet uit, want Mid Fryslân 3 heeft al 2,5 punten en de wedstrijd gewonnen.
Tot “Held van de Avond” wordt Martijn gekozen vanwege zijn briljante aanvalspartij tegen toch een zeer ervaren schaker. En Lammert realiseert zich opeens dat zijn halve punt inderdaad het verschil heeft uitgemaakt. De teamleider a.i. kan tevreden zijn, Mid Fryslân 3 staat opeens met 4 wedstrijdpunten uit 3 matches aan kop in de 4e klasse van de FSB.