Janus is één van de oudste Romeinse goden en werd gezien als god van zowel de doorgang als het begin. Tegenwoordig wordt Janus voornamelijk afgebeeld als een man met twee gezichten Janus Bifrons. In Nederland wellicht beter bekend van het gezegde; “Jantje huilt, Jantje lacht.”
Het is alweer even geleden, drie weken om precies te zijn, maar goed we zijn niet alleen maar goed-weer-schrijvers. Jantje huilt en Jantje lacht is op volgende verslag dus absoluut van toepassing. We schrijven 5 februari er staan twee externe wedstrijden op het programma in de achterzaal van de Kromme Knilles. Het eerste (tot dan toe koploper in de promotieklasse) ontving het eerste team van Emmeloord dat met bijna 90 ratingpunten verschil toch wel favoriet was. Het derde team, maar bij menig kenner beter bekend als de talentenequipe, ontving de Donger 2 dat met gemiddeld 340 punten toch op papier wel veel sterker zou moeten zijn.
Mid-Fryslân 1 – Emmeloord 1
Het eerste trad aan met twee invallers uit het tweede team na afzeggingen van Jan Schadd en Rinze Douma. Voorgenoemde vedettes zouden behoorlijk gemist worden zou naarmate het vorderen van de avond ontdekt worden. Op bord 8 trad Geert van der Velde aan tegen Frans Westermann. Waar er bij de opening niet zoveel aan de hand leek, werden de lopers in het middenspel door laatstgenoemde behendig op de lijnen van de koningsstelling gezet. Na het zakken van een paard werd een mat in drie geforceerd en dat na iets meer dan een uur spelen. Op bord 2 nam Sipke de Schiffart het op tegen Frans Brouwer. Frans won een pionnetje en niet veel later bleek er een tweede pion opgeknoopt te zijn. Reden genoeg voor Sipke om de handdoek te gooien. Op bord 6 was Siard Eijzenga met een pion minder tegen Nico Lemson vol ten strijde getrokken een zeer offensieve en complexe stelling kwam ten tonele. Nadat laatstgenoemde sterk verdedigt had en geforceerd had de laatste stukken af te wisselen, zat er niks anders op voor Siard om het hoofd te buigen voor zijn tegenstander. En zo stonden we tegen de verwachtingen na twee uur spelen al met 0-3 achter. Op bord 4 nam Peter Koning het op tegen Henk Valkema. Ergens in het afwisselen ging het verkeerd voor laatstgenoemde een ijzersterk paard werd een prooi voor Peter die geen moment twijfelde en hier handig gebruik van maakte. Later hoorde ik in de wandelgangen dat Henk de volgorde verkeerd had uitgevoerd, en dat Peter goed was weggekomen. Wel 1-3, de eer was in ieder geval gered. Op bord 1, mocht MF1-ster Frank Schuurmans het opnemen tegen Timo Koffeman. Frank kwam in een benauwde positie te staan, wist zich er goed uit te vechten, won een eerder verloren pion terug en leek zelfs zo bleek later (in ieder geval volgens de computer) het initiatief voor de winst te hebben, echter besloten beide heren de strijdbijl te begraven en genoegen te nemen met een halfje. Op bord 7 nam bovengetekende het op tegen Klaas van Meijeren. In de opening won ik behendig een pionnetje door te dreigen met een aftrekschaak. In het vervolg van de partij verdwenen een paar stukken van het bord en pakte mijn tegenstander het initiatief, hij kwam er niet doorheen en nadat er nog een pion werd gesnoept had ik ineens drie doorgebroken pionnen die ten aanval trokken, nog even leek er een mat variant in te zitten voor mijn tegenstander en moest ik gedwongen een paard offeren, echter waren mijn drie pionnen ondersteund door koning en toren al zover opgerukt naar de achter lijn van de tegenstander dat deze de bui al zag hangen en zich gewonnen gaf. De spanning was weer terug de wedstrijd met een stand van 2,5 – 3,5. Op Bord 3 was de strijd om de houten stukken op een punt gearriveerd waar het toch wel een remise leek te gaan worden. Jeroen Sparrenberg bood Frank Hoogenboom een remise aan, deze ging echter niet akkoord en wist de partij winnend te besluiten. Dan op bord vijf waar Geart-Jacob de Jong al vroeg in de partij een remise had aangeboden aan Tromp Willem van Urk, ook deze ging niet akkoord. Na lang en stug doorspelen werd het paard van Tromp Willem wel erg behendig in het snoepen van pionnetjes. Met twee pionnen en ondersteund door de koning en het eerder benoemde paard wist ook GJ hoe laat het was. 2,5 – 5,5 een fors verlies en Emmeloord dat de koppositie overneemt van MF1, Jantje huilt.
Mid-Fryslân 3 – de Donger 2
Dan de partij Mid-Fryslân 3 – de Donger 2. Waar talenten als Femke Koning, Jelmer Steenstra & Lammert de Vos achter het bord plaats namen aangevuld door Johnny ’the Wall’ Visser. Lammert de Vos nam het op bord 4 op tegen Durk Wassenaar, met een ratingverschil van 600 punten werd dit in het begin van de partij niet uitgedrukt op het bord. Lammert zette een gedegen verdediging op en liet het initiatief aan zijn tegenstander. Deze kwam er uiteindelijk doorheen en won een toren met een aftrekschaak. Na stug door verdedigen van Lammert werden de aanvallen hem uiteindelijk teveel, 0-1. Johnny ’the Wall’ Visser nam het op tegen Douwe Kuipers die op papier met 340 punten verschil ook favoriet leek te zijn. We weten niet of het door de koffiejuffrouw kwam die Douwe uit zijn concentratie haalde en verwittigd werd om op een later moment maar terug te komen om de bestellingen op te nemen. Wat we wel weten is dat Johnny ongebruikelijk dit keer niet een Chinese Muur aan het bouwen was maar met alles wat hij had ten strijde was getrokken en zijn tegenstander volledig lam legde en op die manier de stand weer gelijk trok. Chapeau Johnny, moeten we straks zijn bijnaam wijzigen naar Johnny ’the Wall – Trebuchet’ Visser? Op bord twee was Jelmer Steenstra behoorlijk onder druk komen te staan door Alle Vlasman. Toen zijn aanval strandde trok Jelmer het initiatief naar zich toe en bleef maar met mat varianten dreigen. Zijn tegenstander verdedigde echter voortreffelijk en pas ver in het eindspel wisselde hij compleet verkeerd af en stond zo ineens een toren achter. Die kans moet je Jelmer natuurlijk niet geven, hij zette de stand op 2-1, ook al tegen een op papier veel sterkere tegenstander. Op bord 1 was het Femke Koning die tegen Gosse Wiersma een gelijkwaardige partij speelde. Ze ging helaas door haar vlag heen en zo werd deze strijd besloten in een gelijkspel, iets wat op voorhand onmogelijk leek werd toch gerealiseerd, Jantje lacht.