Ergens afgelopen winter kwam in de groepsapp van de club de vraag voorbij wie er mee zou willen doen aan het Fries kampioenschap Rapid voor clubteams.
Ja, leuk! Ik doe mee. Drie andere fanatiekelingen hadden er ook wel oren naar, dus samen met Elise, Jelmer en Steyn zou ik een team vormen dat het de Friese schaaktop moeilijk mocht gaan maken. Ik was het enige teamlid met een rijbewijs, dus twee dagen voor het toernooi heb ik een groepsappje aangemaakt om het vervoer te regelen en de teamspirit op te krikken. Vanuit Akkrum rij ik met Jelmer en Steyn naar Heerenveen om Elise op te pikken. Bij Elise krijgen we van Limkje te horen dat het bestuur heeft besloten ons inschrijfgeld te betalen, een goed begin van de dag! Bestemming voor vandaag is de fabriekshal van Chessa metaalbewerking in Joure, de sponsor van het toernooi!
Een toernooi als deze gaat ook gepaard met voorpret. In dit geval bestond die pret uit het bekijken van de andere teams. Dat was toch wel even schrikken, het aanvallen van de Friese schaaktop, dat was misschien wel erg enthousiast. 16 teams deden mee, met een gemiddelde rating van 1918. Dat gemiddelde konden wij niet aan tippen, Elise met 1850 op bord 1 kwam nog een beetje in de buurt, maar als team moesten wij het doen met een gemiddelde rating van 1749. Nog een statistiek, de gemiddelde leeftijd van de deelnemers van dit toernooi is 51 jaar. Daar zit ik met mijn 32 jaar toch behoorlijk onder. Mijn teamgenoten, 16, 16 en 17 jaar oud, zaten hier nog weer ver onder. Kunnen we voordeel halen uit deze jeugdigheid? Jong, onbevangen, voor de duvel niet bang! We gaan het gewoon proberen!
In ronde één werden we met de neus op de feiten gedrukt. Elise zag een vorkje over het hoofd en op het moment dat ik slim remise aanbood omdat mijn tegenstander in tijdnood zat gaf ik een toren gratis weg. Op bord 3 en 4 werd ook niet onverdienstelijk gespeeld, maar we gingen met 4-0 onderuit tegen Emmeloord met een gemiddelde rating van 1943. Bezwaar aantekenen omdat Emmeloord niet in Friesland ligt hebben we achterwege gelaten. Het kon alleen nog maar beter gaan vanaf nu, de jeugdigheid en teamspirit gaat goed om met tegenslagen. Nieuwe doelstelling: geen laatste worden en zoveel mogelijk bordpunten scoren!
Ronde 2, tegen Schaakwoude 2 (1866 gemiddeld) zet Elise ons op het scorebord! We verliezen met 3,5-0,5. We boeken vooruitgang, de positieve stemming zit er goed in! We zijn zeker niet kansloos, het is een kwestie van tijd voordat de uitslagen onze kant op komen.
Ronde 3, tegen SC Leeuwarden (1909 gemiddeld), Jelmer pakt een vol punt! Eerst verliest hij een dame tegen een toren en loper, maar later in de partij maakt hij zijn stukken zo actief dat zijn tegenstander uiteindelijk blij is dat de partij voorbij is. We verliezen nog steeds (3-1), maar de focus ligt op de vooruitgang die we boeken.
De catering was bij Chessa metaalbewerking goed georganiseerd. Gedurende de dag waren er hapjes en bitterballen. Bij aankomst was er koffie en taart en na ronde 3 zagen we dat er nog taart over was. Voortschrijdend inzicht leert mij dat het niet altijd waar is dat kinderen die vragen worden overgeslagen. Met de stoute schoenen aan en drie tieners in mijn kielzog vraag ik aan de dames van de catering of wij nog wel een stukje taart mogen. Dat mag! De teamspirit wordt sterker en de suiker kickt ons moraal verder omhoog.
Ronde 4, Elise heeft haar taartje nog niet op als ze aan het bord gaat zitten. Tegenstander? De Donger 2 (gemiddelde rating 1702!) Dit is ons moment, de tegenstander die we op papier wél zouden moeten kunnen verslaan. Als we de doelstelling om niet laatste te worden willen behalen dan moeten we hier en nu de winst pakken! De Donger 2 kon ons niet op een slechter moment treffen, we ruiken bloed en zijn ondanks de gevulde maagjes hongerig. En, voor persoonlijk succes is dit voor Steyn en mij, we staan nog niet op het scorebord, een uitgelezen kans om toe te slaan.
Elise op bord 1 heeft een mooie aanval tegen een Siciliaan, waarbij ze veel druk creëert en er met de winst vandoor gaat. Op bord 2 is het bij mij lang in evenwicht, maar met sterk (achteraf makkelijk praten, ik weet het) positioneel spel, een kwaliteitsoffer en een ver doorgeschoven pion breek ik de stelling van mijn tegenstander. Mijn pion was toe aan promoveren, maar mijn droom om het bord met twee dames te delen werd ruw verstoord toen mijn tegenstander door zijn tijd ging. Op bord 3 kon Jelmer het helaas niet winnen, het is hem vergeven want in de ronde hiervoor heeft hij zijn waarde voor het team al ruimschoots bewezen. Steyn op bord 4 pakt zijn kans met sterk en stevig spel: winst tegen een tegenstander die ‘maar’ 57 ratingpunten meer heeft.
We winnen met 3-1 en, ook niet onbelangrijk, Steyn en Auke hebben ook hun eerste punt binnen. We zijn lekker bezig en we hebben plezier!
Ronde 5, in hoog tempo volgen de rondes elkaar op. De organisatie heeft de planning goed op orde en de vermoeidheid begint toe te slaan bij al die 50 plussers. We spelen tegen Bakkeveen (1810 gemiddeld), Elise pakt een half puntje en ik speel mezelf met een Houdini act vanuit een kansloze positie naar de winst. Ik stond al op het punt om op te geven, maar eerder op de dag had ik gezien hoe kansrijk Jelmer werd door niet op te geven. Goed voorbeeld doet volgen en het levert zowaar weer een bordpunt op. We spelen met 1,5-2,5 in ieder geval mee voor de punten.
Ronde 6, tegen Westergoo (1881). We doen ons best, maar soms is je best doen simpelweg niet genoeg 3-1 verlies. Op bord 3 speelt Jelmer met een prachtig eindspel heel vakkundig naar winst op een tegenstander met 218 ratingpunten meer! Als toeschouwer en teamlid was dit het moment van de dag waarvan ik het meest heb genoten. Al was het maar om mijn zure verlies door het missen van een tussenschaakje te kunnen vergeten.
Ronde 7, de laatste ronde. Inmiddels begint bij de dertigers onder ons de vermoeidheid ook toe te slaan. Op bord 4 heeft Steyn het al de hele dag zwaar en eigenlijk geldt dat voor ons allemaal. We kunnen best wel een potje schaken maar worden bij tijden ook overklast door die ervaren tegenstanders.
Elise pakt op bord 1 weer een punt en op bord 2 kan ik ondanks een paard voorsprong niet winnen. Ik accepteer een remise gretig als ik in een toreneindspel met een pion meer de ene na de andere slechte zet speel. Remise is altijd beter dan nog een toren weggeven, dat had zomaar gekund. Jelmer komt helaas niet tot winnen. Steyn speelde ons met een vrijpion nog bijna naar de teamwinst, maar maakte onder druk één verkeerde zet waardoor de hele partij kantelde. We blijven steken op 1,5.
Bij de prijsuitreiking komen we erachter dat er voor ieder team een geldprijs is. Dus, ook als je een na laatste wordt ontvang je een beloning. We krijgen de 40 euro inschrijfgeld weer terug. Ondanks dat dit door de club is betaald verdelen we dit bedrag mooi onderling. De jeugd heeft dikke doeke en ik heb mijn brandstof er weer uit. Nog even een teamfoto, dank daarvoor aan de jongedame van de catering, en we kunnen weer naar huis.
Op de terugweg in de auto zijn we het er over eens dat we waarschijnlijk van alle teams het meeste plezier hebben gehad. Verder zijn we als team blij dat we onderdeel zijn van een club met relatief jonge leden en toch ook veel vrouwen. Met de nadruk op relatief, want ook ons clubje kan wel wat meer vrouwelijke leden gebruiken. Toen ik later die avond in de groepapp vroeg of ze allemaal hun succesmoment van de dag konden beschrijven, zodat ik dit in het verslag kon verwerken noemde iedereen de gezelligheid en het meeleven met elkaar tijdens de partijen. Toch mooi dat zo’n gelegenheidsteam dat voor elkaar krijgt. Overigens, de jeugd heeft de toekomst, maar de jeugd waait ook uit voor studieactiviteiten. De kans is groot dat we als club volgend jaar met een volledig andere opstelling weer meedoen.
Dank aan de FSB voor het organiseren van dit toernooi en vooral dank aan Chessa staalbewerking voor het beschikbaar stellen van de locatie en verzorgen van de uitstekende catering en het prijzengeld. We hadden de focus geheel bij het schaken en achteraf bedacht ik me pas dat een rondleiding door het bedrijf voor het clubje scholieren en chauffeur ook best interessant zou zijn in het kader van de persoonlijke ontwikkeling. Misschien volgend jaar?
Geschreven door Auke de Jong